Architectural Literary Analysis: Reading “The Death Of The Street” Through Ballard’s Literature And Trancik’s “Lost Space”

Abstract

Bu çalışmanın temel amacı, mimarlık araştırmaları kapsamında yazınsal metinlerin kullanımını önermek ve bu bağlamda mimarlık ve edebiyat arasındaki olası ilişkinin potansiyel yararlarını örnekleyerek ortaya koymaktır. Bu iki alan – mimarlık ve edebiyat –   arasındaki ilişki, hem yazınsal kurgu hem de mimarlık söylemi çerçevesinden resmedilerek incelenmiştir. Yazınsal kurguyu temsil eden birinci örneklem alan, bilim kurgu yazarı Jim Graham Ballard’ın High Rise ve Concrete Island adlı iki romanından oluşmaktadır. Mimarlık söylemini temsil eden ikinci örneklem alan ise, Roger Trancik’in “modern” kentsel mekân üzerine geliştirmiş olduğu ve bu çalışmada, Le Corbusier’in “Sokağın Ölümü” şeklindeki önermesine karşı bir eleştiri olarak yorumlanan “kayıp mekân” başlıklı söyleminden oluşmaktadır. Sonuç olarak, bu çalışma yazınsal kurguyu mimarlık araştırmaları için bir araç olarak ortaya koymak ve modern mimarlık ve modern kentsel mekânın sonuçları hakkındaki yazınsal araçlar, tek bir disiplinin – mimarlığın – sınırları içinde kolaylıkla sağlanamayacak bir farkındalık yaratmak üzere yeni bir yöntem olarak önerilmektedir.

The main aims of this study are to propose the employment of literary texts in architectural research and to illustrate the potential benefits of any prospective relationship between architecture and literature. The proposal is portrayed through a theme selected from both literary fiction and architectural discourse. These two realms and the relationship between them will be examined through the use of two examples. The first example is the work of Jim Graham Ballard, a science fiction writer working with the realm of literary fiction, and the second example is “lost space,” Roger Trancik’s notorious discourse on the quality of modern urban space that can be interpreted as criticizing Le Corbusier’s well-known statement from the realm of architectural discourse on “the death of the street.” The medium of literature about the consequence of modern architecture is therefore offered as a new way to awareness, which is hardly possible through the instruments of a single discipline; in other words, within the frontiers of architecture itself. In this respect, this paper puts forward literary fiction as an instrument for architectural research.